Erbse parese

Een Erbse parese is een aandoening, waarbij de zenuwen die vanuit de nek naar de arm lopen beschadigd zijn. Zo’n beschadiging ontstaat als de schouders van het kindje tijdens de bevalling blijven hangen achter het schaambeen van de moeder. Als gevolg hiervan treden bij het kind (tijdelijke) verlammingsverschijnselen op. Uw baby kan een arm niet of niet goed bewegen en de elleboog niet buigen. Het armpje ligt slap langs het lichaam en er zit weinig gevoel in.

Wat zijn de gevolgen van Erbse parese?

Afhankelijk van de aard van de beschadiging herstelt de functie in de arm zich meestal in dagen tot maanden. In de eerste weken na de geboorte is nog geen zekerheid te geven over het verdwijnen van de verlammingsverschijnselen. Het vooruitzicht is minder gunstig als de volgende verschijnselen optreden:

• een verlamming die na 2 weken nog niet volledig is hersteld;
• een hangend ooglid (syndroom van Horner);
• een volledig slappe en dunne arm (hypotonie en atrofie);
• ernstige gevoelsstoornissen, waardoor het kind geen pijn voelt en de eigen hand en vingers kan beschadigen (automutilatie);
• verlamming van het middenrif.

Als bij uw kind een of meerdere van bovengenoemde symptomen aanwezig zijn, bestaat de kans dat de verlammingsverschijnselen blijvend zijn. Dat betekent dat zowel de spierfunctie als de gevoelsfunctie permanent verstoord is. Uw kind kan de arm niet meer bewegen en heeft geen gevoel in de arm.

Wat kan Heliomare bij Erbse parese voor u betekenen?

Bij Heliomare kunnen kinderen met verlammingsverschijnselen door een Erbse parese een revalidatieprogramma volgen.